بازار رستوران

بازار از آن دسته ار مهمانانی تشکیل می شود که طرف دار رستورانند و آن را حمایت و تشویق می کنند . یک صاحب رستوران بازار را تجزیه م کند تا مشخص کند که آیا تقاضای کافی در یک بخش خاص ، کوچک و دست نخورده بازار همچون آشپزی ایتالیایی یا جنوب وجود دارد . طاقچه یک وازه بازار یابی است که برای توصیف شکاف یا سهم خاصی از یک بازار مشخص استفاده می شود .

با توجه یه در نظر گرفتن شعاع یک تا پنج مایلی اطراف یک رستوران می توان اندازه بازار آن رستوران را تعیین کرد . این فاصله ممکن است تنها در حد چند مجتمع آپارتمانی باشد ، در حالی که در نقاط روستایی ویرجینای غربی ، این فاصله ممکن است چند مایل باشد.

نوع منطقه

منطقه ای که داخل این شعاع قرار می گیرد ، اصطلاحا منطقه خدماتی نامیده می شود . عوامل جمعیتی شناختی جمعیت ساکن و حاضر در این مناطق در این منطقه خدماتی تجزیه و تحلیل می شوند . تا سن ، تعداد افراد هر یک از رده های سنی ، جنسیتی ، مذهب ،  سطح درآمد ، و … آنها مشخص و آشکار شود . این گونه اطلاعات را معمولا می توان از اتاق بازرگانی یا اطلاعات موجود در کتاب خانه محلی یا بنگاه های املاک به دست آورد .

شاید به این موضوع هم علاقه مند باشید :  مکان مناسب رستوران

چگونه باقی بمانید

یک معیار لازم برای تعیین قابلیت بقا و زیستن یک رستوران ، تقسیم تعداد رستوران های موجود در منطقه خدماتی به جمعیت کل است . تعداد میانگین  افراد به ازای هر رستوران رد آمریکا ، حدود ۵۰۰ نفر است .

شاید این نوع تراکم جمعیت و اشباع ، یکی از دلایل بالا بودن نرخ شکست رستوران ها باشد . مشخصا ، هر منطقه متفاوت می باشد ؛یک موقعیت و محل ممکن است چند رستوران ایتالیایی داشته باشد ، اما رستوران جنوبی نداشته باشد . بنابر این یک رستوران جنوبی در این بازار ، منحصر به فرد خواهد بود ، و اگر در آن بازار جایگاه خوبی پیدا کند ، آن گاه می تواند مزیت رقابتی داشته باشد .